Yaklaşık 9W şirketi kapandı, çok sayıda fabrika zorla kapatıldı…

Yaklaşık 9W şirketi kapandı, çok sayıda fabrika zorla kapatıldı…

Düşük işçilik maliyetleri, düşük üretim malzemeleri ve politika desteği sayesinde Vietnam, son yıllarda birçok yabancı şirketi Vietnam'da fabrika kurmaya çekmiştir. Ülke, dünyanın en büyük üretim merkezlerinden biri haline gelmiş ve hatta "geleceğin fabrikası" olma iddiasını bile taşımaktadır. Üretim sektörünün gelişmesine bağlı olarak Vietnam ekonomisi de hızla büyüyerek Güneydoğu Asya'nın dördüncü büyük ekonomisi haline gelmiştir.

Ancak, hızla yayılan salgın, Vietnam'ın ekonomik kalkınmasının muazzam zorluklarla karşı karşıya kalmasına neden oldu. Nadir görülen bir durum olsa da,"salgın önleme konusunda model ülke”daha önce Vietnam"başarısız”bu yıl Delta virüsünün etkisi altında.

Yaklaşık 90.000 şirket kapandı ve 80'den fazla ABD şirketi "zarar gördü"! Vietnam ekonomisi büyük zorluklarla karşı karşıya

8 Ekim'de Vietnam'da önemli kişiler, salgının etkisi nedeniyle bu yıl ulusal ekonomik büyüme oranının muhtemelen sadece yüzde 3 civarında gerçekleşeceğini, bunun da daha önce belirlenen yüzde 6'lık hedefin çok altında olduğunu belirtti.

Bu endişe yersiz değil. Vietnam İstatistik Bürosu'nun istatistiklerine göre, bu yılın ilk üç çeyreğinde yaklaşık 90.000 şirket faaliyetlerini durdurdu veya iflas etti ve bunlardan 32.000'i fesih kararını açıkladı; bu sayı geçen yılın aynı dönemine göre %17,4 arttı. Vietnam'daki fabrikaların kapılarını açmaması, yalnızca ülke ekonomisini değil, aynı zamanda sipariş veren yabancı şirketleri de "etkileyecek".

Analizde, Vietnam'ın üçüncü çeyrekteki ekonomik verilerinin bu kadar kötü olmasının başlıca nedeninin, salgının bu dönemde daha da yaygınlaşması, fabrikaların kapanmak zorunda kalması, şehirlerin abluka altına alınması ve ihracatın ağır darbe alması olduğu belirtildi...

Vietnam'ın başkenti Hanoi'de ikinci el cep telefonu ve cep telefonu aksesuarları üreten Zhou Ming, kendi işinin yurt içinde satılamayacağını, bu nedenle artık sadece temel geçim kaynağı olarak değerlendirilebileceğini söyledi.

Salgın patlak verdikten sonra işlerimin çok durgun olduğu söylenebilir. Salgının çok şiddetli olmadığı bölgelerde çalışmalar başlatılsa da, mal giriş ve çıkışı kısıtlanıyor. Gümrükten iki üç gün içinde çıkabilecek mallar artık yarım aydan bir aya kadar erteleniyor. Aralık ayında siparişler doğal olarak azaldı.

Temmuz ortasından eylül sonuna kadar Nike'ın Güney Vietnam'daki ayakkabı fabrikalarının %80'inin ve hazır giyim fabrikalarının neredeyse yarısının kapalı olduğu bildiriliyor. Fabrikanın Ekim ayında kademeli olarak yeniden faaliyete geçmesi öngörülse de, fabrikanın tam üretime geçmesi birkaç ay sürecek. Yetersiz arzdan etkilenen şirketin 2022 mali yılının ilk çeyreğindeki geliri hala beklenenden düşük.

Mali İşler Direktörü Matt Friede, "Nike, Vietnam'da en az 10 haftalık üretim kaybına uğradı ve bu da bir stok açığı yarattı." dedi.

Nike'ın yanı sıra Adidas, Coach, UGG ve Vietnam'da seri üretim yapan diğer ABD şirketleri de etkilendi.

Vietnam salgının pençesine düşüp tedarik zinciri kesintiye uğradığında, birçok şirket "yeniden düşünmeye" başladı: Üretim kapasitesini Vietnam'a taşımak doğru muydu? Çok uluslu bir şirketin yöneticisi, "Vietnam'da bir tedarik zinciri kurmak 6 yıl sürdü, pes etmek ise sadece 6 gün sürdü," dedi.

Bazı şirketler üretim kapasitelerini Çin'e taşımayı planlıyor. Örneğin, bir Amerikan ayakkabı markasının CEO'su, "Çin şu anda dünyada malların temin edilebildiği sayılı yerlerden biri," dedi.

Hem salgının hem de ekonominin alarm vermesiyle Vietnam tedirgin.

TVBS'ye göre, Vietnam'ın Ho Chi Minh Şehri, 1 Ekim'de sıfır sıfırlama politikasını terk ederek son üç aydır uygulanan salgın karşıtı ablukanın kaldırıldığını duyurdu. Bu sayede sanayi bölgeleri, inşaat projeleri, alışveriş merkezleri ve restoranların faaliyetlerine yeniden başlamasına olanak sağlandı. 6 Ekim'de konuya yakın bir kaynak, "Şimdi yavaş yavaş çalışmaya başlıyoruz" dedi. Bazı tahminler, bunun Vietnam'daki fabrika göçü krizini çözebileceğini gösteriyor.

8 Ekim tarihli son haberlere göre, Vietnam hükümeti Dong Nai Eyaleti'ndeki Nen Tak İkinci Sanayi Bölgesi'ndeki fabrikada 7 gün süreyle çalışmayı durdurmaya devam edecek ve durdurma süresi 15 Ekim'e kadar uzatılacak. Bu, Japon şirketlerinin bu bölgedeki fabrikalardaki durdurma süresinin 86 güne uzatılacağı anlamına geliyor.

Daha da kötüsü, şirketin iki aylık kapalı kalma süresi boyunca çoğu Vietnamlı göçmen işçi memleketlerine dönmüş durumda ve yabancı şirketlerin şu anda üretime devam etmek istemeleri halinde yeterli iş gücü bulmaları zor. Dünyaca ünlü ayakkabı üreticisi Baocheng Group'a göre, şirket yeniden başlama bildirimini yayınladıktan sonra çalışanlarının yalnızca %20-30'u işe döndü.

Ve bu, Vietnam'daki fabrikaların çoğunun sadece küçük bir örneği.

Sipariş edilen işçi sayısının iki katına çıkması, şirketlerin işe geri dönmesini zorlaştırıyor

Birkaç gün önce, Vietnam hükümeti ekonomik üretimi kademeli olarak yeniden başlatmaya hazırlanıyor. Vietnam'ın tekstil, hazır giyim ve ayakkabı sektörleri iki büyük zorlukla karşı karşıya. Bunlardan biri fabrika siparişlerinin yetersizliği, diğeri ise işçi sıkıntısı. Vietnam hükümetinin işletmelerin yeniden faaliyete geçmesi ve üretime devam etmesi için talebinin, yeniden işe başlayan ve üretime devam eden işletmelerdeki işçilerin salgın olmayan bölgelerde olması gerektiği, ancak bu fabrikaların esasen salgın bölgelerinde olması ve işçilerin doğal olarak işe dönememesi olduğu bildiriliyor.

Özellikle salgının en şiddetli olduğu Güney Vietnam'da, salgın Ekim ayında kontrol altına alınsa bile, eski çalışanların işe dönmesi zor. Çoğu, salgından korunmak için memleketlerine döndü; yeni çalışanlar içinse, Vietnam genelinde uygulanan sosyal karantina nedeniyle personel akışı oldukça kısıtlı ve doğal olarak işçi bulmak zor. Yıl sonuna kadar, Vietnam fabrikalarındaki işçi açığı %35-37'ye kadar çıktı.

Salgının başlangıcından bugüne kadar, Vietnam'ın ayakkabı ürünü ihracat siparişleri ciddi oranda azaldı. Ağustos ayında ayakkabı ürünü ihracat siparişlerinin yaklaşık %20'sinin, Eylül ayında ise %40-50'sinin kaybolduğu bildirildi. Müzakereden imzaya kadar geçen süre yaklaşık yarım yıl. Bu sayede, siparişi tamamlamak isterseniz, bir yıl sonra siparişinizi tamamlayabilirsiniz.

Şu anda, Vietnam ayakkabı sektörü kademeli olarak iş ve üretimi yeniden canlandırmak istese bile, sipariş ve işgücü sıkıntısı nedeniyle şirketlerin iş ve üretime yeniden başlaması, hele ki salgın öncesinde üretimi yeniden başlatması oldukça zor.

Peki sipariş Çin'e geri dönecek mi?

Krize yanıt olarak birçok yabancı şirket Çin'i güvenli liman ihracat sepeti olarak kullandı

Köklü bir Amerikan mobilya şirketi olan Hook Furnishings'in Vietnam fabrikası 1 Ağustos'tan beri kapalı. Finans başkan yardımcısı Paul Hackfield, "Vietnam'ın aşılama sistemi pek iyi değil ve hükümet fabrikaların zorunlu olarak kapatılması konusunda proaktif davranıyor." dedi. Tüketici talebi tarafında ise yeni siparişler ve birikmiş siparişler güçlü ve Vietnam'daki fabrikaların kapanmasının neden olduğu sevkiyatlar engellenecek. Bu durum önümüzdeki aylarda ortaya çıkacak.

Pavlus şöyle dedi:

"Gerektiğinde Çin'e döndük. Bir ülkenin şu anda daha istikrarlı olduğunu hissedersek, bunu yaparız."

Nike'ın CFO'su Matt Fried şunları söyledi:

“Ekibimiz, diğer ülkelerdeki ayakkabı üretim kapasitesini en üst düzeye çıkarıyor ve Vietnam'daki hazır giyim üretimini Endonezya ve Çin gibi diğer ülkelere taşıyarak inanılmaz derecede güçlü tüketici talebini karşılıyor.”

Kuzey Amerika'da büyük ölçekli ayakkabı ve aksesuar tasarımı, üretimi ve perakendecisi olan Designer Brands'in CEO'su Roger Rollins, tedarik zincirlerini konuşlandıran ve Çin'e dönen meslektaşlarının deneyimlerini paylaştı:

"Bir CEO bana, 6 yıl önce tamamladığı tedarik zinciri (transfer) işini 6 günde tamamladığını söyledi. Çin'den ayrılmadan önce herkesin ne kadar enerji harcadığını düşünün, şimdi ise sadece Çin'den mal satın alınabiliyor - gerçekten çılgınca, hız treni gibi."

ABD'nin en hızlı büyüyen mobilya perakendecisi LoveSac da satın alma siparişlerini Çin'deki tedarikçilere yeniden aktardı.

Mali İşler Direktörü Donna Delomo şunları söyledi:

“Çin'den gelen envanterin tarifelerden etkilendiğini ve bunun bize biraz daha fazla maliyet çıkaracağını biliyoruz, ancak bu bize envanter tutma olanağı sağlıyor, bu da bize rekabet avantajı sağlıyor ve bizim ve müşterilerimiz için çok önemli.”

Üç ay süren sıkı Vietnam ablukası sırasında Çinli tedarikçilerin büyük uluslararası şirketler için acil durum tercihi haline geldiği görülüyor, ancak 1 Ekim'den itibaren iş ve üretimi yeniden başlatan Vietnam'ın da üretim şirketlerinin üretim tercihlerine katkıda bulunacağı görülüyor. Çeşitlilik.

Guangdong'daki büyük bir ayakkabı şirketinin genel müdürü, "(Siparişler Çin'e aktarılıyor) Bu kısa vadeli bir işlem. Fabrikaların geri devredildiğini çok az kişi biliyorum. (Nike vb.) Büyük çok uluslu şirketler genellikle ödemelerini dünyanın dört bir yanına yapar. Başka fabrikalar da var. (Vietnam'daki fabrikalar kapalı). Siparişler varsa, bunları başka yerlere yaparız. Aktarılanların çoğu Güneydoğu Asya ülkelerinde, ardından Çin geliyor." şeklinde yorum yaptı.

Bazı şirketlerin daha önce üretim hattı kapasitesinin çoğunu devrettiğini ve Çin'de çok az kapasite kaldığını açıkladı. Kapasite açığını kapatmak zor. Şirketlerin daha yaygın uygulaması, siparişleri Çin'deki diğer ayakkabı fabrikalarına devretmek ve görevleri tamamlamak için üretim hatlarını kullanmak. Fabrikalar kurmak ve üretim hatları inşa etmek için Çin'e dönmek yerine.

Sipariş transferi ve fabrika transferi farklı döngüleri, zorlukları ve ekonomik faydaları olan iki kavramdır.

"Yer seçimi, tesis inşası, tedarikçi sertifikasyonu ve üretim sıfırdan başlarsa, ayakkabı fabrikasının devir döngüsü muhtemelen bir buçuk ila iki yıl olacaktır. Vietnam'ın üretim ve üretime ara vermesi 3 aydan az sürdü. Buna karşılık, siparişlerin devri kısa vadeli bir envanter krizini çözmeye yetecek kadar uzun sürdü."

Vietnam'dan ihracat yapmıyorsanız siparişi iptal edip başka bir yer mi bulmalısınız? Aradaki fark nerede?

Uzun vadede, ister "tavus kuşları güneydoğuya uçsun" ister Çin'e siparişler geri dönsün, yatırım ve üretim transferi, işletmelerin avantaj elde etmek ve dezavantajlardan kaçınmak için bağımsız tercihleridir. Tarifeler, işçilik maliyetleri ve işe alım, endüstrilerin uluslararası transferinin önemli itici güçleridir.

Dongguan Qiaohong Ayakkabı Endüstrisi İcra Direktörü Guo Junhong, geçen yıl bazı alıcıların sevkiyatların belli bir yüzdesinin Vietnam gibi Güneydoğu Asya ülkelerinden gelmesini açıkça talep ettiğini ve bazı müşterilerin de "Vietnam'dan ihracat yapmazsanız siparişinizi iptal edip başka birini ararsınız" şeklinde sert bir tutum sergilediğini söyledi.

Guo Junhong, Vietnam ve gümrük vergilerinde indirim ve muafiyetlerden yararlanabilen diğer ülkelerden ihracat yapmanın daha düşük maliyetler ve daha yüksek kar marjları sağladığını, bu nedenle bazı dış ticaret OEM'lerinin üretim hatlarını Vietnam ve diğer yerlere kaydırdığını açıkladı.

Bazı bölgelerde “Vietnam’da Üretilmiştir” etiketi, “Çin’de Üretilmiştir” etiketinden daha fazla kârı koruyabilir.

Trump, 5 Mayıs 2019'da Çin'in Amerika Birleşik Devletleri'ne yaptığı 250 milyar ABD doları tutarındaki ihracata %25 gümrük vergisi uygulanacağını duyurdu. Ürünler, endüstriyel makineler, ev aletleri, bavullar, ayakkabılar ve giyim ürünleri, düşük kâr elde edip hızlı ciro yapmayı hedefleyen dış ticaret şirketleri için ağır bir darbe niteliğinde. Buna karşılık, Amerika Birleşik Devletleri'nin ikinci büyük ihracatçı olduğu Vietnam, ihracat işleme bölgelerinde ithalat tarifelerinden muafiyet gibi ayrıcalıklı muameleler sağlıyor.

Ancak, gümrük tarifelerindeki fark, sanayi transferinin hızını artırmaktan başka bir işe yaramıyor. "Güneydoğuya uçan tavus kuşu"nun itici gücü, salgından ve Çin-ABD ticaret sürtüşmelerinden çok önce ortaya çıkmıştı.

Rabobank'a bağlı bir düşünce kuruluşu olan Rabo Research tarafından 2019 yılında yapılan bir analiz, daha önceki itici gücün artan ücretlerden kaynaklanan baskı olduğunu ortaya koymuştu. Japonya Dış Ticaret Örgütü tarafından 2018 yılında yapılan bir ankete göre, ankete katılan Japon şirketlerinin %66'sı, Çin'de iş yaparken karşılaştıkları en büyük zorluğun bu olduğunu belirtti.

Hong Kong Ticaret Geliştirme Konseyi'nin Kasım 2020'de gerçekleştirdiği bir ekonomik ve ticari araştırma, 7 Güneydoğu Asya ülkesinin işgücü maliyetinde avantajlı olduğunu ve asgari aylık ücretin çoğunlukla çok uluslu şirketler tarafından tercih edilen 2.000 RMB'nin altında olduğunu ortaya koydu.

Vietnam'ın baskın bir iş gücü yapısı var

Ancak Güneydoğu Asya ülkelerinin işgücü ve tarife maliyetleri açısından avantajları olmasına rağmen, nesnel olarak bakıldığında da fiili bir uçurum bulunmaktadır.

Çokuluslu bir şirketin yöneticisi, Mayıs ayında Vietnam'da bir fabrikayı yönetme deneyimini paylaşmak için bir makale yazdı:

"Şakadan korkmuyorum. Başlangıçta etiketleme kartonları ve ambalaj kutuları Çin'den ithal ediliyor ve bazen navlun bedeli malın değerinden daha pahalı oluyor. Sıfırdan bir tedarik zinciri kurmanın ilk maliyeti düşük değil ve malzemelerin yerelleştirilmesi zaman alıyor."

Bu fark yeteneklere de yansıyor. Örneğin, Çin anakarasındaki mühendislerin 10-20 yıllık iş deneyimleri oldukça fazla. Vietnam fabrikalarında ise mühendisler üniversiteden yeni mezun olmuş ve birkaç yıl önce mezun olmuş durumda ve çalışanlar en temel becerilerle eğitime başlamak zorunda.

Daha belirgin sorun ise müşterinin yönetim maliyetinin daha yüksek olmasıdır.

“Çok iyi bir fabrikanın müşteri müdahalesine ihtiyacı yoktur, sorunların %99’unu kendisi çözebilir; geri kalmış bir fabrika ise her gün sorun çıkarır ve müşteri yardımına ihtiyaç duyar, tekrar tekrar hatalar yapar ve hataları farklı şekillerde yapar.”

Vietnam ekibiyle çalışırken sadece birbirleriyle iletişim kurabiliyor.

Artan zaman maliyeti, yönetim zorluğunu da artırıyor. Sektör uzmanlarına göre, İnci Nehri Deltası'nda, sipariş verildikten sonra aynı gün hammadde teslimatı yaygın bir uygulama. Filipinler'de ise malların paketlenip ihraç edilmesi iki hafta sürüyor ve yönetimin daha planlı olması gerekiyor.

Ancak bu boşluklar gizlidir. Büyük alıcılar için teklifler çıplak gözle görülebilir.

Çokuluslu şirketin yöneticisi, aynı devre kartı ekipmanı ve işçilik maliyetleri için Vietnam'ın ilk turdaki teklifinin Çin anakarasındaki benzer fabrikalardan yüzde 60 daha ucuz olduğunu söyledi.

Düşük fiyat avantajıyla pazara girmeyi hedefleyen Vietnam'ın pazarlama anlayışında Çin'in geçmişinin izleri var.

Ancak birçok sektör uzmanı, "Teknolojik güç ve üretim seviyesindeki iyileşmeye dayanarak Çin'in imalat sanayisinin geleceği konusunda oldukça iyimserim. Üretim üssünün Çin'den ayrılması imkansız!" dedi.

ÇİN HAYDİ. JINANUBO CNCMAKİNA LTD.ŞTİ. Hadi bakalım….